Sunday, October 5, 2008

மீண்டும்

சொன்னதையே சொல்லி, பேசியதியே பேசி,
நேரத்தை நீட்டி, காலத்தை கரைத்து,
கடல் தாண்ட முடியாது -என தெரிந்தாலும்,
கரை கலக்கும் முயற்சியிலே வாழ்க்கையை கானும் அலையாய் -
கண் மூடி,
உலகம் உறங்குவதாய் நினைத்துகொள்வது கூட சுகம் தான்.
உடைந்த கண்ணாடியில்,
பெருகும் பிம்பமாய் என்னுள் நீ.

p.s:
நீண்ட காலமாய், தமிழில் எதுவும் எழுதவில்லை. எதவாது எழுதியே தீரவேண்டும் என் முடிவு செய்த பொழுது, ஒரு காதல் கவிதை எழுத முடிவு செய்த காரணம், சுலபமாக செய்யக்கூடியது அதுவாக மட்டுமே பட்டது.

4 comments:

Unknown said...

whos that gal who made u write love poems very easily???

Anonymous said...

Ithuthaan Kaadhal kavidhayaa... Sonna thaan puriyudhu.. Illaena by default looks like a kavidhai about the alter-ego.

sakthin said...

ithuthan 'kavidhyannu' kekkathathukku thanks..
well if u extend the argument the most a person loves is himself the next possible is his alter ego.:)

கோபால் said...

உடைந்த கண்ணாடியில்,
பெருகும் பிம்பமாய் என்னுள் நீ...

Super :)